Fractievoorzitter Erik Nobel blikt  terug op de vergaderingen van de gemeenteraad op 3 en 10 november (begrotingsbehandeling). Lees hieronder zijn artikel, dat ook wordt aangeboden voor Voorster Nieuws van 19 november, onder de titel: ‘Voorst volgens de progressieven’.

Resultaten
De begrotingsbehandeling zit er weer op. Na een dag verkennend debat en twee avonden over moties en amendementen. Dat het zo veel tijd kostte, kwam echt niet alleen door de talloze opmerkingen, moties en amendementen van de oppositiepartijen. Wethouder Van der Sleen wist soms zoveel mist te veroorzaken, dat iedereen de weg kwijtraakte.
Toch heeft al dat gedebatteer wel wat opgeleverd. Het college gaat in opdracht van de raad, opnieuw praten met woningcorporatie IJsseldal Wonen. De gemeenteraad steunde namelijk onze motie, die afwijst dat IJsseldal Wonen haar verantwoordelijkheid voor het parkeren afschuift op de ondernemers in het centrum van Twello.
Ons voorstel om tot een oplossing te komen voor de verfraaiing van de rotonde in Teuge werd – zelfs unaniem – door de raad aanvaard.

Gelden voor armoedebestrijding en zorg
Maar er is meer duidelijk geworden. Het college stelt voor om gelden die nu nog gereserveerd zijn voor armoedebestrijding en zorg, en die nog niet besteed zijn, terug te laten vallen in de algemene reserve. PvdA/GroenLinks is het daar niet mee eens. De gelden zijn bestemd voor armoedebeleid en zorg en moeten daaraan ook besteed worden. Als ze eenmaal in de algemene reserve zitten, weet je nooit wat er mee gebeurt. Misschien moeten we er wel een deel van het riool van betalen of strooizout. Daar hoeven we niet bang voor te zijn, zegt het college. Als we tekort komen voor de zorg of de armoedebestrijding, dan vullen we dat weer aan vanuit de algemene reserve. En daarmee laat de meerderheid van de raad zich tevreden stellen.

Eerst zien dan geloven
Nou, dat wil ik natuurlijk nog wel eens zien. Dus heb ik bij de behandeling van de Participatiewet twee moties ingediend. De ene hield in: de jaarlijkse bijdrage aan mensen met een inkomen dat al drie jaar op het minimum zit, gaat flink omhoog. En de tweede hield in dat het aantal mensen dat in aanmerking zou moeten komen voor die bijdrage ook groter zou moeten worden, door de grens van 100% van het minimum te verschuiven naar 110% van het minimum.
Namens het college zei wethouder Vrijhoef, dat dat niet gaat. Dan zou in één klap al het geld voor armoedebeleid op zijn en moet er stevig bijgepast worden uit de algemene reserve. De coalitie­partijen, die eerst nog wel positief waren, schrokken hier zo van dat ze eerst wel eens wilden weten wat dit zou gaan kosten, want dit kon toch niet de bedoeling zijn? Heel verstandig natuurlijk.
Maar ik denk daar zo het mijne van. Het college “Als we tekort komen dan passen we bij uit de algemene reserve.” Ja, ja. Tussen zeggen wat je gaat doen, en doen wat je zegt, zit dus een wereld van verschil. Namelijk die van de algemene reserve. Die kun je dus overal aan besteden. Maar aan armoedebestrijding en zorg? De coalitie zegt wel dat ze dat gaan doen, maar als het moet, doen ze het toch maar niet……. Deze discussie wordt vervolgd.